Paper Money Fair 2012 (2)
Vandaag is de laatste dag van de Paper Money Fair in Valkenburg a/d Geul maar gisteren ben ik al geweest. Het was mijn eerste bezoek aan deze grootste papiergeldbeurs ter wereld. Eerlijke eerste reactie? Het viel een beetje tegen. Ten eerste is het een roteind rijden voor je eindelijk in zo ongeveer het meest zuidelijke punt van het land bent. Je verkijkt je toch snel op de afstand en de tijd. Daarbij kwam nog, eenmaal binnen, dat ik de presentatie van wat te zien was op zijn zachtst gezegd rommelig vond. Oude mappen volgepropt met biljetten lagen her en der over elkaar gegooid. Er waren maar weinig dealers die een nette bak of map hadden waar je overzichtelijk in kon zoeken.
Wat aangeboden werd, was overigens wel mooi. Iets té mooi want de prijzen logen er niet om. Ik had eerlijk gezegd verwacht dat je op deze beurs ook een voordelige slag kon slaan. Helaas trokken sommige dealers zich niks aan van cataloguswaarde of gangbare verkoopbedragen op eBay. Meest stuitende voorbeeld was een biljet dat ik via internet voor iets meer dan een tientje kan kopen maar waar hier ruim 800 euro(!!) voor gevraagd werd. Op mijn vraag waarom deze zo overprijsd was, kwam alleen maar een schouderophalen. Niet erg netjes.
De meeste dealers hielden vooral rekening met grote semi-professionele verzamelaars en hadden voornamelijk biljetten van vele honderden en soms duizenden euro's neergelegd. Als ik vroeg of er ook wat betaalbaarders meegenomen was, volgde soms een nee en soms werd ik na mijn vraag verder genegeerd of werd haastig in de richting van een mandje gewezen. Daar lag dan wat veredeld wc-papier dat alsnog voor een paar euro werd verkocht.
Gelukkig was het niet alleen kommer en kwel. Leuk was het om bijvoorbeeld de verschillende rituelen te zien die verzamelaars en dealers hadden. Sommigen besnuffelden een biljet, spreidden het over hun arm alsof het de lijkwade van Turijn was en hadden tientallen ingewikkelde geschreven(!) lijsten propvol getallen bij zich waar ze zwetend over gebogen zaten.
Ook had ik nu de kans om een paar zeer mooie bankbiljetten (mooi 1, 2, 3 en 4) in het echt te zien en als ik mijn duim op de prijssticker hield, kon ik toch even dromen. Uiteindelijk met een paar biljetten thuisgekomen, waaronder één die ik al graag wilde hebben. Zie het bericht over de nieuwe aanwinsten.
In de herfst is de volgende editie van de beurs, maar ik acht de kans niet heel groot dat ik weer 400+ kilometer ga rijden.
(klik voor groot)
two comments
Hallo Ton,
Bedankt voor je reactie. Ik begrijp het helemaal: ik hoorde later pas van de enorme kosten die je neer moet leggen als handelaar. In mijn ogen veel te veel want daardoor krijg je juist dat er vooral hele dure biljetten worden aangeboden omdat handelaren graag snel de kosten er uit willen hebben. Voor de verzamelaar die wat meer op de kleintjes moet letten is er dan niet veel. Mijn recensie van de fair kwam vooral voort uit mijn frustratie dat het een beetje als een miskoop voelde om 250 km te rijden en dan eigenlijk weinig te kunnen aanschaffen. Maar uiteraard was er wel het plezier van de bankbiljetten in het echt kunnen zien. Ik had alleen gehoopt op wat meer mogelijkheden voor de kleine verzamelaar. Hopelijk blijven dit soort beurzen wel bestaan. De volgende keer zal ik dan met wat minder hooggespannen verwachtingen afreizen.
Hallo Steven,
ik kom bij toeval op je website en wil graag reageren. Als handelaar/verzamelaar weet ik als geen ander dat het verkrijgen van biljetten voor de “juiste“prijs, moeilijk is. Ook ik dacht vroeger dat handelaren allemaal oplichters waren, totdat ik zelf geconfronteerd werd met hun kosten. De beurs in Valkenburg in April kostte mij aan tafelgeld en reis en verblijfkosten, ruim €. 1100,— Daar moet je heel wat biljetten voor verkopen om winst te maken! En wat dacht je van handelaren die uit de USA, Brazilie en zelfs Nieuw Zeeland komen, wat een kosten die maken. Op Ebay kun je vanuit je eigen woonhuis alles aanbieden voor zeer geringe kosten, daar kan een handelaar nooit tegenop. Mijns inziens gaan grote beurzen dan ook verdwijnen en dat is een gemis. Want kijken naar biljetten, ook al zul je ze nooit (kunnen) kopen, kan ook leuk zijn.