In het
vorige verhaaltje had ik geschreven dat mijn oude
Canon Powershot A95 de eeuwige fotostudio's heeft opgezocht. Omdat mijn hobby niet voor niks fotografie is en ik toch wel heel graag zo snel mogelijk een nieuwe camera wilde hebben, ging ik meteen op zoek. Ik had voor mezelf al bepaald dat ik weer wilde overstappen naar een spiegelreflex. Na een rondreis langs reviewsites, fora en winkels met verkopers die me het liefst de duurste camera's door mijn strot wilden duwen, was ik er dan toch uit. Het is de
Canon EOS 400d geworden. En wat een heerlijk toestel is het! Het fotograferen moet je bijna weer opnieuw leren als je hem niet in de auto-stand hebt staan, maar dat geeft niks. Dit is pas écht fotograferen!
Nu nog een leuk model vinden voor de eerste foto's. Aah, ook al gevonden!
Om mijn overgang naar een andere baan te vieren had mijn geweldige HM een weekendje weg geregeld. Iedereen die Bridget Jones heeft
gezien of
gelezen weet hoe belangrijk deze minibreaks zijn. Wij gingen naar Normandië en verbleven daar in het prachtige, romantische, gastvrije, (... vul hier nog tien superlatieven in...)
Chateau de L'Isle-Marie. Hier werden we welkom geheten door een heuse gravin en haar man die qua gastvrijheid een nieuwe standaard hebben neergezet. Kortom: ga hier zeker ooit naar toe!
In Normandië wilden we vooral de overblijfselen van D-Day zien. Dan zit je in die streek wel goed, dachten we zo. Wat heet! Ik stond er verbaasd over hoeveel nog bewaard is gebleven. Vele musea, bunkers, kraters, kerkhoven en Historische Plekken hebben we gezien. Mijn camera was blijkbaar echter zo onder de indruk, dat hij er na één (1!!!) dag mee ophield. Op alle mogelijke manieren heb ik nog geprobeerd hem tot leven te wekken maar hij was helaas definitief overleden. Van de paar foto's die ik nog heb kunnen schieten, vindt u hieronder een selectie.
Met het overlijden van mijn Powershot A95 was er wel ruimte en noodzaak voor een nieuwe camera. Maar dat is, u raadt het al, weer een ander verhaal!
Het is hier een tijdje wat stil geweest. Geloof me: ik was me er van bewust en was u of mijn site niet vergeten. De radiostilte had drie redenen: het einde van een baan, een vakantie en een nieuwe baan. Om met reden 1 en 3 te beginnen: ik ga van Rotterdam naar Den Haag. Van uitvoerend werk naar adviserend werk. Ik kan er nog honderduit over vertellen maar ongetwijfeld is dat geen goed idee. Wel kan ik zeggen dat het in Rotterdam een geweldig afscheid was en dat ik in Den Haag midden in de heerlijke hectiek terecht ben gekomen.
Komen we bij reden 2. Maar dat is een heel ander verhaal.
|
|
