Pauwen en Praag
De internist die ik zie voor mijn diabetes heeft iets met pauwen. In zijn kamer staat een vaas vol met pauwenveren, aan de muur hangt een schilderij met een grote pauw en op zijn bureau, jawel, een kristallen pauw. Ik psychologiseer graag (dat is een net woord voor iemand graag in een hokje willen stoppen) en vraag me dan ook af wat dit betekent.Is hij zo trots als een pauw? Houdt hij graag een ? ?oogje? in het zeil (wink wink, vat je ?m, vat je ?m?) of zijn zijn favoriete kleuren toevallig blauw en groen en vond hij beschimmelde haring niet het ideale middel om die kleuren te laten zien?
Met zijn Tsjechische naam is ook iets leuks aan de hand. De mensen die hem niet kennen, reageren na het noemen van zijn naam met ?wie??? en de mensen die hem wel kennen, zeggen ?wat???. Terwijl ik zijn naam toch erg makkelijk te onthouden vind omdat het op Dubchek lijkt (die van de Praagse lente inderdaad). Elke keer als ik hem zie, wil ik vragen of hij in Tsjechië is geboren en waarom hij overal die pauwen heeft staan. Maar ik vergeet het altijd, blij als ik ben dat hij weer goed nieuws heeft. Alles is namelijk goed met de glucosewaarden in mijn bloed en ze vallen zelfs in de categorie ?zeer goed?.
Die Tsjechische pauwen komen de volgende keer dan maar.
Dan maar hopen dat je de volgende keren weer vergeet het te vragen omdat het goede nieuws zo opdringerig is…