Diva's
Voor mijn werk moet ik veel mensen schrijven, bellen, mailen en in een systeem invoeren. Tientallen namen en adressen trekken zo voorbij. Het is af en toe moeilijk voor te stellen dat achter al die namen echte mensen schuil gaan. Echte mensen met hun eigen leven waar ik helemaal niks van weet. Soms vang je een glimp op als je iemand belt en je hoort op de achtergrond geluiden. Of iemand geeft een naamswijziging door: een naam erbij, een naam eraf.Het is één van de redenen waarom ik me ook niet verveel in een trein. Ik kijk graag naar mensen en fantaseer dan hoe ze hun leven leiden. Wat doen ze, met wie praten ze? Al die mensen zijn mijn acteurs en ik ben de regisseur. Helaas vertonen de spelers op mijn toneel wel wat divagedrag. Vanmorgen bijvoorbeeld had ik heel duidelijke aanwijzingen gegeven aan de man voor me die constant in zichzelf zat te mompelen. ?Neem een andere tram! En een douche!?. Maar luisteren, ho maar.
Heerlijk is dat, om mensen zo te observeren. Ik heb dan vaak het gevoel dat ik naar een film zit te kijken. Soms is het een herhaling, soms een nieuwe.