Die jongen van die cd's ofzo
Op verjaardagen zie je nog wel eens mensen die onbekenden voor jou zijn. Zoals gisteren waar een vriendin van de gastvrouw langskwam die nog niemand kende. Om haar toch een beetje het gevoel te geven dat ze erbij hoorde, nam de jarige even snel de aanwezigen door. "Zij is lang en van de studie, zij is het lugubere meisje, zij is van de middelbare school" etc.Ik was benieuwd hoe ik in twee zinnen gekenschetst zou worden. Wat was mijn ultieme motto, mijn definitie van mijn hele Zijn?!
"En met hem ging ik jaren geleden in de bus naar Delft om cd's te kopen". Toch een beetje teleurstellend als je hoort dat de zeven jaren die daarna kwamen, blijkbaar geen wezenlijk verschil meer hebben gemaakt. Waarom kon ik niet de lugubere jongen zijn?? Ergens is het misgegaan.
Geen reacties