rust
Ik zit op de eerste verdieping van het vakantiehuis achter de pc en in de grote kamer hoor ik vrijwel al mijn vrienden. Hoor ik daar niet bij te zitten? Zeker wel, straks als de pannenkoeken klaar zijn bijvoorbeeld. Of als we weer de sauna induiken. Maar nu zit ik even alleen dit stukje te typen. Ik heb die momenten van op mezelf zijn nodig. Met zeventien man (m/v) in één huis is heel gezellig maar kan soms ook wat benauwen.Eén van mijn favoriete momenten was bijvoorbeeld vanochtend toen ik als eerste wakker was en op ons terras op het nog slapende dal uitkeek. Iedereen sliep nog, de koeien lagen wat te liggen en ik genoot van de stilte en de koele mist tussen de bomen. Straks is het pannenkoeken- en zweettijd, maar nu geniet ik van de stemmen op de achtergrond. Kijkend uit het raampje zie ik ons huis weer langzaam wegzakken in een zee van mist.
Het wordt een mooie avond.
En nu willen we foto’s zien