amélie-stokje
Van Fouchour kreeg ik een stokje. Het Amélie-stokje:Ik ben Steven. Ik houd van de smaak van aardbeien op je tong, met een raar loopje van een trap afdalen, iets oppoetsen tot er geen vingerafdruk meer te zien is, schrijven met een vulpen, volle boekenkasten, als eerste over versgevallen sneeuw lopen, harde boeren laten als ik alleen thuis ben, zo hard lachen dat ik moet huilen, klassieke meubels die net gelakt zijn, autorijden, mooi aangelegde tuinen, met mijn handen over een korenveld strijken, apparaten met veel knopjes, kaarsvet op mijn vingertoppen en geschiedenisboeken met mooie kaften.
Ik houd niet van knirpende schoenen, vuilniszakken, met natte vingers over een spiegel, getreuzel, onbegrijpelijke foutmeldingen op mijn pc, bitter voedsel, mensen die bekakt praten, natte slappe zwembroeken, slechte adem, mensen die langzaam fietsen, stof, stand-up comedians, strikken en met mijn gezicht tegen een spinnenweb aanlopen.
Ik geef hem door aan iemand die hem wil.
ik wil ‘m wel hoor