alblasserwaard
Het zonnetje scheen, de lucht was blauw dus was het perfect fietsweer. Ondanks dat ik elke dag al 30 km. op de pedalen sta, was ik niet te stoppen en dus reed ik gisteren in de Alblasserwaard, het gebied grofweg tussen Dordrecht en Schoonhoven.De reis begon langs de molens van Kinderdijk. Ik had ze nog nooit in het echt gezien had en blijkbaar de stoet Amerikaanse toeristen ook niet getuige de vele "fantaaastic"-kreten. De massa zwaarlijvige fotografen lieten we achter ons en we reden verder langs de Lek. Het pontje zette ons over en de tocht gaf nog meer tyisch Hollandse vergezichten te zien: polders, dijken, bossen en snelwegen.
Zo af en toe kom je dan leuke dingen tegen. Het viel me bijvoorbeeld al op dat er wel erg veel ooievaars rondvlogen. Dat zou misschien te maken kunnen hebben met het hoge geboortecijfer onder de zwartekousen aldaar maar er bleek ook een heus ooievaarsdorp te zijn.
Verder rijdend kwamen we op de enige hoogte in het vlakke land: De Donk. Dit overblijfsel uit de ijstijd is al millenia bewoond door boeren en nu nog steeds bepalen de boeren en hun vee het straatbeeld: filevorming.
Na 60 km. fietsen, verbrand door de zon en snotterend door de hooikoorts kwamen we weer aan bij het startpunt: De Krom in Oud-Alblas. Daar kregen we nog een heerlijk viergangendiner en konden we weer naar huis. Alweer een aanrader!
Mooie foto’s. De kopfoto (koeien) vind ik heel erg mooi, want dat zijn Lakenvelders. De Lakenvelder valt onder de zeldzame huisdierrassen. Er zijn er niet meer zoveel van en een aantal enthousiaste fokkers probeert het ras in stand te houden.
Sterkte met je hooikoorts in deze dagen.