recensie: a history of violence
Wie naar A History of Violence gaat en verwacht dat Viggo Mortensen een passend vervolg op zijn rol als Aragorn in Lord of the Rings heeft gekozen, komt bedrogen uit. Waar Aragorn uitblonk in edelmoedigheid, is Viggo in deze film vooral ijskoud de gekste.De film begint in een slaperig stadje waar niks lijkt te gebeuren tot er opeens een lijk in beeld schuift. (Voor de filmliefhebbers: let op het minutenlange openingsshot zonder cut.) We volgen een aantal personen rond de baas van het plaatselijke cafeetje die allemaal heerlijk rondwentelen in hun gezapigheid. Dan wordt het vriendelijke café op een avond overvallen en dreigen er doden te vallen. Viggo grijpt in en weet binnen een paar seconden de overvallers (vrij bloederig) uit te schakelen. Voor het stadje is hij de lokale held maar hij trekt daarmee ook de aandacht van andere mensen. Mensen die hem nog menen te kennen van vroeger en die nog wat onafgeronde zaken te bespreken hebben...
A History of Violence laat mooie momenten van onderkoeld acteerwerk afwisselen met scènes vol extreem bloederig geweld en wel erg hitsige bedscènes. Dit alles leidde tot de nodige hilariteit in de zaal en het werd mij niet duidelijk of dát nu de bedoeling van de regisseur was. Maar dat deed niets af aan de film die toch een mooi beeld geeft van een man die niet aan zijn verleden kan ontsnappen.
Mijn andere filmrecensies
Geen reacties