recensie: the chronicles of narnia: the lion, the witch and the wardrobe
Vol verwachting klopte ons hart voor wederom een epische verfilming van een klassiek boek. Dit keer was het 'The Chronicles of Narnia: The Lion, The Witch and the Wardrobe' van C.S. Lewis. De trailer beloofde een waar spektakel dus gingen we er maar eens goed voor zitten. Helaas...nergens maakt de film de verwachtingen waar.Waar moet ik beginnen om aan te geven waar het misgaat? Bij het begin maar: de vier kinderen zijn geen leuke acteurs. Het jongste meisje doet het wel aardig (maar zijn niet alle kleuters leuk?) maar de andere drie weten nergens te overtuigen. De effecten zijn vooral goed bij de pratende dieren maar voor de rest lijkt het wel of we naar een jaren'70-Disney kijken. De blauwe en groene schermen zijn wel heel duidelijk te zien. Het verhaal zelf maakt deze fouten ook al niet goed. Hortend en stotend gaat het voort en voor je het weet, zijn we al weer aan het eind. De enige hoogtepuntjes zijn de Witte Heks en de leeuw die zeer koninklijk overkomt. Dat er over het geheel dan weer een moralistisch jaren '40-sausje ligt, doet helaas deze positieve punten weer teniet.
Waar de verwachtingen hooggespannen waren, worden ze helaas niet waargemaakt. Of kinderen de film wel leuk vinden, valt ook te bezien: Narnia is wel heel braaf.
Mijn andere filmrecensies
Twee van de vijf vind ik wat overdreven weinig, maar ik vond ‘m ook wat tegenvallen.