bijten ze al?
Het is tijd voor een poezenlog. Want wat is een weblog zonder geregeld een verhaal over een poes? Ditmaal is onze Pixel aan de beurt. Met zijn verknipte buien is hij altijd wel goed voor een verhaal. Soms is hij heel normaal en lijkt hij wel een saaie lobbes. Bijvoorbeeld als hij je 's morgens wakker komt maken door op je buik te klimmen en je op een paar centimeter van je gezicht aan gaat liggen staren. Goedemorgen jongen. Het is het enige moment dat je hem hoort spinnen en knorren.
Die rustige lobbes verandert af en toe echter in een beest dat rechtstreeks uit een gekkenhuis lijkt te zijn weggelopen. Zijn laatste tic: vissen vangen. Nu hebben wij helemaal geen vissen en de kans dat ze op 40 meter hoogte langskomen is vrij klein. Pixel weet echter zeker dat ze bij ons rondzwemmen. Met name in bad ziet hij ze overal.
Dus horen we regelmatig gespetter en gestamp en zien we Pixel als een razende door het bad glijden. Hij slaat naar ingebeelde vissen om vervolgens heel verbaasd naar zijn (zeiknatte) poot te kijken als daar geen sardientje aan blijkt te zitten. Normaal keur ik dit debiele gedrag niet goed natuurlijk. Maar blijkbaar heeft hij er zo'n lol in dat ik hem maar laat; zolang hij zijn poten maar weer afveegt als hij de kamer inloopt.
Filmpje...
Geen reacties