recensie: james bond, casino royale
Na lang aandringen wilde HM eindelijk mee naar de nieuwe James Bond: Casino Royale. Ergens begreep ik het ook wel. Want was James niet de wandelende testosteronbom die met smoking en een onzichtbare auto de wereld redde? Complete onzin dus. En nu hadden we ook nog te maken met nep-Bond in de vorm van Daniel Craig. Maar toch kreeg ik HM omgepraat en gingen we hem bekijken. Wat een goede beslissing!Vanaf de eerste minuut grijpt Casino Royale je bij je nek, rammelt je door elkaar om je pas bij de aftiteling weer met beide benen op de grond te zetten. Sean wie? Pierce wie? Er is maar één Bond en zijn naam is Daniel Craig. Hard, compromisloos, de juiste mengeling van stijl en gevaar en nog zonder een karikatuur van zichzelf te zijn zoals Roger Moore die het karakter bijna om zeep hielp.
Dit is James Bond zoals hij moet zijn en laten we hopen dat ze deze nieuwe lijn niet meer loslaten.
"How would you like your Martini, sir? Shaken or stirred?"
"Whatever!"
Hij was inderdaad erg goed, maar om nu zo ver te gaan door te schrijven “Sean wie?”.
Er is geen betere Bond, dan Sean Bond!