recensie: ratatouille, shrek 3 en pirates of the carribean 3
Het was al een tijdje geleden dat ik de bioscoop van binnen had gezien en met HM druk aan het werk besloot ik de vrije zaterdag te gebruiken voor wat inhaalwerk. Drie recensies zijn het gevolg.Shrek the Third
Shrek draait al sinds de eerste film op dezelfde formule: mooie animatie, persiflages op andere films en sprookjes en het gekibbel tussen Shrek en zijn wijsneuzige ezel. Kon je om deel 1 en 2 lachen, dan zal Shrek the Third ook wel te pruimen zijn. Helaas is het omgekeerde ook waar. Om deel drie toch nog te laten slagen, komt er nu opeens een groene baby om de hoek kijken en wordt daarnaast aan Shrek het koningsschap aangeboden. Deze heeft eigenlijk in beide geen zin en gaat dus op zoek naar de tweede in lijn: de broer van prinses Fiona. Waarom we van diens bestaan nu pas horen, wordt nergens duidelijk en waarom het zo'n zeikerdje is ook niet. De stem van broer Arthur ("Artie") wordt gedaan door Justin Timberlake dus grappen over typecasting mogen weer.Shrek 3 komt traag op gang. Lang is onduidelijk waar de film naar toe gaat en dreigt het te verzanden in flauwe en half mislukte grappen. Tegen het einde lijkt echter eindelijk de juiste toon gevonden. Helaas wel te laat. Via de vaste finale met een hoop vechten, een podium en alle spelers die bij elkaar komen, wordt het einde ternauwernood gehaald. De Shrek-formule lijkt uitgemolken te zijn. Voor het eigen happy end kunnen ze maar beter geen nummer 4 meer maken.
Ratatouille
Wie naar de nieuwe Pixar gaat, krijgt eerst een voorfilmpje te zien: Lifted. Deze korte animatie vertelt het verhaal van een alien in opleiding die moet leren hoe hij een mens ontvoert uit zijn bed. Wat volgt is een hoop ellende voor de rustig doorslapende mens en veel hilariteit voor de kijker. Het blijkt de perfecte warmmaker voor het hoofdprogramma: Ratatouille. Hierin maken we kennis met Rene, een rat uit de Parijse riolen die een enorm goed ontwikkelde reukzin en talent voor koken blijkt te hebben. Zijn grote held is een menselijke kok wiens motto was dat iedereen kan koken. Dat laat Rene zich geen twee keer zeggen als hij de kans krijgt in een topkeuken te kijken. Hier sluit hij vriendschap met een talentloze kluns die bijna de soep verpest. Door ingrijpen van de rat wordt de soep dé hit van het restaurant. De kluns krijgt een kans aangeboden en Rene maakt, door hem als een marionet te besturen, zijn droom werkelijkheid.
Ratatouille laat zien waarom Pixar mijlenver voor staat op de concurrentie. De animatie is levensecht maar, nog veel belangrijker, er wordt een echt verhaal verteld dat vol humor en emotie zit. Dit smaakt naar meer (flauw, ik weet het)!
Pirates of the Caribbean: At Worlds End
Om maar meteen met de deur in huis te vallen: de derde film in de serie piratenfilms vind ik de minste van het trio. Het was alweer een tijdje geleden dat ik deel 2 had gezien en dat bleek een groot gemis. Er wordt veel terugverwezen naar de eerdere films en als je die kennis niet meer helemaal paraat hebt, raak je af en toe de draad kwijt. Een draad die sowieso al erg lang is want in de 2,5 uur dat de film duurt, lijken de makers steeds weer nieuwe ideeën te hebben gehad die er óók nog in verwerkt moesten worden. De film ziet er visueel wel weer zeer verzorgd uit. Mooie boten, afgrijselijke monsters en een schitterend piratenhoofdkwartier. Er valt ook genoeg te lachen met Jack Sparrow en zijn scheepsmaatjes en voor de actie-liefhebbers is er zeker genoeg te genieten. Maar ... toch een grote Maar want als je telkens moet bedenken wat nou ook alweer precies de functie was van dat zwaard of wie die man moet voorstellen, gaat de lol er een beetje vanaf. De Top Tip van deze week is dan ook: deel 2 en 3 achter elkaar kijken.
Ratatouille vonden wij ook echt gaaf.