Wachten...
Gemiddeld wachten we twee jaar van ons leven. In de rij, in de wachtkamer, op school, op het perron, bij de brievenbus: wachten, wachten, wachten. Uiteraard kun je die tijd nuttig besteden met werkzaamheden of hobby's maar wachten doe je nog steeds.
Wij zijn nu ook aan het wachten, niet op de metro of tot het eindelijk lekker warm wordt, maar op een baby. Nog een week tot de uitgerekende datum maar het wachten zijn we eigenlijk al goed zat. Alles is klaar voor de Grote Ontvangst thuis! Waarschijnlijk kijken we later op deze tijd terug als "toen was het nog lekker rustig" maar dat telt nu nog niet. Kent een baby eigenlijk de uitdrukking 'fashionably late'? Dat is niet meer dan vijf minuten, kleine!!
