stevenbron.nl

Hebt u ook wel eens van die dagen...

...dat je het zo druk hebt, dat je geen tijd hebt om een stukje te schrijven? Ik soms. Vandaag is zo'n dag.

Spannende wedstrijd

- En hebben we gewonnen gisteren?
- Gewonnen?
- Ja man, van Duitsland?
- Duitsland?? Werd er gespeeld dan?! Kut, gemist!
- Of zou Australië dan toch met de winst er vandoor zijn gegaan?
- Australië? Ik wist niet dat die zo goed waren?
- Ja blijkbaar, ze gingen opeens voorbij Duitsland.
- Oh...helemaal niks over gehoord joh.
- Nee? Je werd er toch mee doodgegooid? Amerika herstelde zich knap na een slome start, Duitsland was als vanouds gevaarlijk maar de outsider Australië stoomde opeens langszij. Ik heb ademloos de standen gevolgd hoor.
- Joh...dat Australië. Dat verwacht je dan toch ook niet? Je hoort nooit wat van ze.
- Nee, dat zal wel hun tactiek zijn.
- Wie heeft er voor Nederland eigenlijk gescoord?
- Oh, Frans, Lee, Jim, Marco.
- Ehm...
- Katja natuurlijk.
- Kátja?? Wat voor een voetbalwedstrijd was dat??
- Voetbal? Giro 555 man! We stonden met onze miljoenen best hoog op de borstkloplijst. Maar die rot-Aussies gaan het toch winnen, vrees ik. Misschien hebben we bij een volgende ramp meer kans als we nu vast stiekem wat geld verstoppen.
- ...
- Wat?

Web-streepje-log

Incrowdhumor, pas op! Voor de mensen die nog op web-log.nl zitten of daar net als ik weg zijn: ik moest hier erg om lachen.

p.s. Was vandaag niet de dag van de Grote Update op web-log.nl? Die waar iedereen al een half jaar op wacht? Alles ligt plat zie ik net...
Edit: hij hapert en stottert en komt moeizaam op gang. Lekker voorbereid mensen...

Nieuwjaarsklefheid

Ik ben iemand die van tradities houdt. Oude Nederlandsche rituelen of royalistische opsmuk: mijn steun hebben ze. Er is echter één traditie die wat mij betreft per direct afgeschaft mag worden: de eerste maandag van het nieuwe jaar.

En dan met name de nieuwjaarsrituelen: handje schudden, "beste wensen" zeggen of, het vreselijkste van alles, een kleffe kus uitwisselen. 1 januari 2005 was geen uitzondering helaas. De eerste die naar me toe kwam, verraste me . Opeens hoorde ik haar "jij ook de beste wensen" zeggen en haar hand uitsteken. Uit beleefdheid ging ik even staan. Dit vatte zij op als een beginnende kusbeweging en boog zich naar voren. Ik was me van geen kwaad bewust en toen ik reageerde was zij alweer rechtop gaan staan. Enkele seconden schijnbewegingen volgden, waarna ik ons beiden maar uit ons lijden verloste en haar drie zoenen gaf. Toch nog verrast onderging ze het gesmak. We gaven elkaar daarbij nog steeds zo'n slap handje dat tussen ons in geklemd zat (raak haar borsten niet aan, Steven!).

De rest van de dag bleef ik obstinaat zitten en gaf heel kortaf een handje. Na vijf keer "beste wensen" gezegd te hebben, kreeg ik het al bijna niet meer uit mijn strot. Kan deze onzin met beste wensen die toch niemand meent voortaan achterwege blijven? Volgend jaar ga ik tot 7 januari op vakantie naar een land met een andere kalender.

Ludovico Einaudi

Onthoud die naam! Het gebeurt niet vaak dat ik bijna ademloos naar de radio luister maar om 7:55 vanochtend was dat wel het geval. Radio 4 stond zoals gewoonlijk aan en toen hoorde ik opeens een pianowerk dat ik niet kende. Het was ijl en stil als mist op een ochtend in mei. Betoverend dekt wellicht de lading het beste. Ik was zelfs zo betoverd door de wonderschone minimalistische muziek dat ik helemaal vergat de naam van de artiest op te schrijven. Gelukkig bleek een mailtje snel beantwoord door de mensen van Viertakt.

Een stukje luisteren kan hier en meer over de man achter het pianospel en de muziek zelf kun je op zijn site vinden. Nu nog even die CD zien te krijgen.

Brillemans

"Kijk eens naar dat ventje. Hij lijkt precies op Harry Potter!"
"Vind je? Hij lijkt meer op Balkenende."

Mijn moeder en ik genieten van een grote pannenkoek. We hebben net windkracht 8 getrotseerd op het strand en met het zout nog knarsend tussen de tanden, bekijken we de andere mensen in het Pannenkoekenhuis.

"Nee joh, kijk naar dat haar: warrig en te lang. Precies Harry!"
"Dat gekke brilletje is toch meer des Jan-Peters hoor."
Op dat moment wordt de kleine brillie door zijn moeder geroepen: "Steven, kom eens gauw!"
Verdomme...

Gifschandaal in het Westland?

Tijdens het uitgaan hebben I. en ik altijd interessante gesprekken maar van wat ik gisteren hoorde, viel ik bijna van mijn stoel van verbazing. Wij zijn beiden opgegroeid in Naaldwijk en hij wist me iets heel interessants te vertellen over wat daar eind jaren '70, begin jaren '80 is gebeurd.

Read More

Are you talking to me?

Omdat de zaterdagavond teveel als een zondag aanvoelde, wilde ik nog wel even op stap. Alsof er een diepe psychische band bestaat tussen mij en I. belde hij me net op dat moment op. Onze telefoongesprekken duren nooit langer dan 10 seconden. "Biertje, Delft" was de boodschap en ik wist genoeg.

Met een Leffe Blond in de hand stond ik in de hoek van Locus Publicus, een biercafé op de Brabantse Turfmarkt. In café's ben ik altijd in een hoek te vinden omdat ik op die manier goed de andere gasten kan observeren. De dronken studenten, de verlopen alcoholisten, de overjarige wanhopige vrouwen, kortom: de fine fleur van de stad. Bij de gokkast stond een man van twee meter lang, twee meter breed en met een enorme pens. Vijf kuub mens, bedacht ik. Met zijn mond halfopen drukte hij wezenloos op de knoppen van de kast. Of hij nou won of verlies was aan zijn gezicht niet te zien.

Ik gokte op het laatste want ik zei tegen I. dat er achter hem een enorme loser op de gokkast stond te hengsten. De berg vlees kwam opeens als een vulkaan in beweging en draaide zich richting mij om. Door die plotselinge beweging zag ik drie andere gasten gevaarlijk tegen de bar aangedrukt worden en het zou me niet verbazen als de aarde nog een microseconde sneller ging draaien. Dezelfde onnozele gezichtsuitdrukking staarde mij nu aan.

Ik voelde geen angst, schaamte of agressie. Het was meer een soort geboeidheid. Dezelfde fascinatie waardoor mensen naar ongelukken kijken denk ik. Ik was heel benieuwd wat de reus ging doen en bleef hem nieuwsgierig aankijken. De bargasten achter hem kregen het nu serieus benauwd. Zijn maximale aandachtsspanne was echter bereikt en met een zucht van verlichting van de onvrijwillige sandwiches achter hem, draaide hij zich weer richting gokkast. "Volgens mij hoorde hij het", meldde I. oplettend.

Klein mailtje, groot plezier

Webwereld heeft een leuk overzicht geplaatst van de mail die het afgelopen jaar binnen is gekomen. Ik kan ook een heel klein woordje meepraten over stupide mailtjes dus volgt hier mijn eigen overzichtje van wat mail die dit jaar binnen is gekomen.

Complimenten:
- Wat een idioot ben jij zeg!
- Klootzak!
- doe is niet zo slim joh, sukkel!
- Hartelijk gelachen om je stukjes. Hoe voelt hem om zo'n blaaskaak te zijn?

Onbegrijpelijks:
- Ik snap um niej, jijjjj wel????????!!!!!!!!!!!!!!!!!
- b390t436 aircraft islamabad respect
- Mini-Cars Are Here At the Christmas Store!!
- Kun je me die ene mail sturen met dat ene dingetje erbij??

Ochtendwandeling

The morning after the night before, zoals Joop van Zijl vanmorgen al terecht opmerkte bij het Nieuwjaarsconcert. Het voordeel van een rustige oudejaarsavond is dat je 's morgens weer lekker fris bent. Snel nam ik mijn eerste onbtijt van 2005 (vandaag allemaal "eersten van 2005"!) en wandelde door mijn wijk naar de Delflandse polders. Het was 9:15.

Read More

Tot volgend jaar!

Nog een paar uur en dan zit 2004 er eindelijk op en kan 2005 bewijzen dat het een groter rampjaar wordt dan dit jaar. Mijn oudjaarsfeest vanavond zal bestaan uit een televisie, een computer, een boek en een goed glas port. Alle feesten laat ik dit jaar aan me voorbijgaan.

Dat was voorgaande jaren wel anders. Een kleine greep uit het verleden:
- Een champagnefles die ik van tafel schop en die vanaf de vloer tegen het plafond begint te spuiten.
- Zoveel op hebben dat ik op de fiets in slaap val en wakker word als ik reeds in een hoek van 45 graden bezig ben in de struiken te belanden.
- De enige keer ooit dat ik vuurwerk afstak (ik hou helemaal niet van vuurwerk) een Astronaut in m?n handen laten ontploffen.
- En de beste: toen ik als kleine Steven ooit voor het eerst op mocht blijven en zo nodig naar de wc moest. Ik hield het niet meer en ben uiteindelijk poepend 1986 ingegaan.

Maar dit jaar niets van dat alles. Lekker rustig en morgen fris weer op. Ik wens u een prettige jaarwisseling!

Een persoonlijk stukje

Vorige week had ik een aardige discussie met mijn moeder. Toen ik vertelde dat ik mooie foto?s had gemaakt tijdens een zondagse strandwandeling, meldde ik dat die op mijn site te zien waren. Ze zei toen echter dat ze nooit op mijn site kijkt omdat ze bang is té persoonlijke verhalen te lezen die ze of niet wil weten of via de normale weg wil horen.

Ik heb daar lang over moeten nadenken. Plaats ik zulke persoonlijke verhalen? Het valt wel mee volgens mij. De écht persoonlijke dingen plaats ik niet hier en als ik al mijn persoonlijke leven gebruik voor een stukje, zal ik nooit zomaar iets rots schrijven over vrienden. (Over andere mensen of onbekenden wel: die kunnen de pot op uiteraard.)

Toch is het jammer dat ik niet écht anoniem kan schrijven. Voor je het weet staat er een vriend(in) of familielid in je nek te hijgen dat dit te ver gaat en je onterfd wordt?

Insect

Dat was even goed schrikken vanmorgen. Opeens kon ik niet meer inloggen in het systeem waarmee ik deze weblog bijhoud en waren de foto's weg. Dit probleem had ik ooit al eens toen ik zelf dit systeem probeerde op te zetten en toen was ik alles kwijt. Nu zit ik echter bij Pivothosting en dan heb je het voordeel dat de maker van Pivot achter je staat.

Het bleek uiteindelijk een bug te zijn in een oude versie die ik nog gebruikte. Nu is alles weer goed en ge-update en ben ik weer blij .

Edit: En nu mag ik me gaan schamen in een donkere hoek... Ik kon niet meer inloggen op mijn ftp-server. Wat blijkt? De firewalls van SP2 en Norton Antivirus 2005 hebben een hekel aan elkaar en blokkeren al je ftp-verkeer.

Het idee was goed

Op kleine schaal zijn mensen bezig geld in te zamelen voor de mensen in Azië. De slager geeft een euro bij elke plak worst en de loodgieter bij elk lood dat gegoten is.

Mooi initiatief. Zoiets moet ik ook kunnen, bedacht ik me vanochtend. Ik stelde voor op mijn werk om bij elke spel- en taalfout in de e-mails van klanten één euro te storten op giro 555. Dat plan is helaas afgewezen omdat we dan failliet zouden gaan, vermoed ik...

Voyeurs!

Er zijn veel voyeurs in de wereld en ze komen allemaal voor mij lijkt het wel (zie het lijstje "laatste referrers" aan de rechterkant).

Beste mensen, er valt bij mij weinig te gluren hoor! Ik heb wel een webcam maar ga daar zeker niet een Human Helicopter laten zien, als je begrijpt wat ik bedoel.