stevenbron.nl

Het is nooit grappig...

...om bij een afspraak die je op 21 december maakt te zeggen dat het wel erg kort dag is.

Balkenende = Chamberlain

Ik link niet zo snel naar andermans verhalen maar ik vind het weer een ijzersterke column van Leon de Winter in Elsevier. Hij ziet in Balkenende de nieuwe Neville Chamberlain (die van Hitler en München inderdaad) en noemt hem "de verkeerde man op het verkeerde moment op de verkeerde plaats".
Van harte aanbevolen dus!

Nummer zes

Wat een leuk nieuws! JK Rowling heeft flink doorgeschreven en het zesde deel van toverbrillie Harry Potter komt er volgend jaar aan. Ik beken zonder schaamte: ik ben verslaafd en vindt het ontzettend leuke boeken. Dus kom maar op met nummer zes want er is nog wel een plekje over naast de andere Harries (nee, niet die van Georgina "ik ben zo dom dat ik het zelf niet eens doorheb" Verbaan).

Update: 16 juli 2005 wordt Harry Potter and the Half-blood Prince uitgegeven.

3FM, ridiculous radio.

Als ik 's morgens wakker word, zet ik vaak even de televisie aan om het laatste journaal te zien. Daarna krijg je meestal beelden van wintersportplaatsen die, met wat muzak op de achtergrond, langzaam in beeld worden gebracht. Vandaag niet. Vandaag zie ik dj's van 3FM in een soort kasje zitten. Het blijkt om een actie te gaan voor arme mensen. Iets met oorlog. Of zoiets.

Eerlijk gezegd boeit het me ook totaal niet. Ik denk maar aan twee dingen:
1. Waarom maken ze niet gewoon een maandsalaris over? Dat levert vast nog meer op ook.
2. Wat is dj een suf saai vak. Ze doen he-le-maal niks! Ondanks de belachelijke salarissen die tegenwoordig betaald worden, blijkt één ding dus nog steeds te gelden: een dj is niets meer dan een plaatjesdraaier.

Auw...

- Kijk je wel uit? Het kan glad zijn.
- Jaja...

Naar goede raad luisteren, is zo gek nog niet. Dus toen ik gisteren om 9:00 er op uit trok om wat foto's te schieten, had ik beter moeten weten. Of in die scherpe bocht op de weg moeten letten i.p.v. op de hardloopster met het dansende blonde haar...

Voor ik het besefte, voelde ik mijn voorwiel wegglijden en een tel later ging ik er zelf achteraan. In films vangt de held van het verhaal zichzelf dan op zijn schouder op, maakt een koprol en is weer klaar voor actie. In de echte wereld vang je je in een reflex met je handen op en knal je met je gezicht op het asfalt.

Gevolg: de zijkant van m'n handen lagen open en twee schaafwonden op mijn gezicht. Dat ik weer op mijn voeten werd geholpen door een blondine met hardloopschoenen was enigszins genant maar toch een schrale troost (no pun intended).

Bowling for Lebowski

Als u ooit The Big Lebowski heeft gezien, dan weet u dat bowlingbanen een magische plek zijn. Een plek waar onaantrekkelijke, onsportieve maar o zo interessante mensen zich even een sportgod kunnen voelen. Als u die film heeft gezien, stapt u ook nooit meer normaal een bowlingbaan op. Zoals ik afgelopen week.

Bij binnenkomst begint het al. Je krijgt een soort schoenen aangemeten die Pipo de Clown niet zouden misstaan. Daarna begint het bowlen zelf. Je verwacht dat de bal met een rake curve alle pins zal verpulveren maar uiteindelijk blijkt het nog moeilijk genoeg om die bal recht op de baan te houden.

Na het gooien, is het elke keer weer lang wachten. Je veinst interesse voor de andere beurten maar dat houdt niemand lang vol. Dan maar eens de andere bezoekers observeren. Weinig Dude's maar veel Walters (dit slaat nergens op als u The Big Lebowski niet heeft gezien, ik weet het).

Opmerkelijk dat zo'n film je hele beeld kan bepalen. Ik heb het ook met kruisigingsscènes. Hoe bloedig The Passion of the Christ ook was, ik zat toch half te wachten tot de andere gevangenen een vrolijk "always look on the bright side of life" in zouden zetten. Weg is de onbevangenheid, weg is de onschuldige kijker.

Er zijn vast nog meer voorbeelden te bedenken.

Huize Knettergeck

Ik nodig u vandaag uit voor een ontmoeting met wat mensen die om mij heen wonen. Gewoon om eens een idee te geven van mijn inspirerende woonomgeving. Laat ik beginnen met de grootste idioot ... meest bijzondere persoon.

Read More

Er was eens...

Vandaag een oefening. U (sorry Arvind) gaat oefenen met inlevingsvermogen. Dat lijkt moeilijk, maar dat valt best mee.
Stelt u zichzelf de volgende situatie voor: u wilt een huis kopen in een buurt waar dit erg moeilijk is. Met veel pijn en moeite lukt het eindelijk en op de dag dat u intrekt, komt ook de nieuwe buurman net aan. Fluitend, want hij heeft het huis gratis gekregen omdat hij plotseling met de dochter van de opzichter is getrouwd.

Read More

Hè ja, gezellig!

De IKEA, een winkel waar jonge stelletjes op zoek gaan naar hun eerste spulletjes, waar arme studenten *ahum* zo'n beetje álles kopen en waar volkomen uitgebluste huwelijken hun definitieve Waterloo vinden. Kortom: een ideale winkel!Het stel dat gisteren naast me stond bij de douchegordijnen was er één van het laatste soort.

'Zullen we die witte doen?', vraagt de vrouw.
Haar man mompelt iets onverstaanbaars en plukt verveeld aan een badmat.
'Of toch die blauwe?'
Hij kijkt stuurs een andere kant op.
'Nou, wat vind jij nou?', probeert ze nog een keer.
'Maakt me niks uit.'
'Hè, doe toch niet zo vervelend! Blauw of wit?!'
'Maakt me niks uit, al waren ze pimpelpaars met een goud randje.'
'Als je niet zegt welke je het leukst vind, gaan we nu weg en dan was je je maar bij de wasbak!', snauwt de steeds bozer wordende vrouw.
'Maakt me niks uit. Jij wilde persé een nieuw gordijn, ik niet.'
'Oh, ik heb het weer gedaan dus. Prima joh; we gaan!'
'Mij best.'
De man sjokt zo onverschillig mogelijk om zich heen kijkend achter zijn driftig wegbenende vrouw aan.
Ze kijkt nog één keer kwaad om: 'Ik ga nog een keer gezellig winkelen met jou!'

Soms vraag je je wel eens af...

...zouden de hoogleraren die je scriptie nakijken a) een cursus onleesbaar schrijven hebben gevolgd en b) weten dat als het enige commentaar op een alinea "onzin" is, je daar geen ene RUK mee kan doen??

(Sorry, ik moest het even kwijt. Gelukkig heb ik een site.)

Wilt u er een tasje bij?

Vandaag moest ik voor een controle naar het ziekenhuis en daarna insuline ophalen bij de apotheek. Twee dingen vielen mij op.

1.
Volgens de verpleegkundige is de hoogte van mijn bloedglucose eigenlijk een zwangerschapswaarde. Over negen maanden meer hierover.

2. In tijdschriftenzaken staan de pornoblaadjes altijd op de bovenste plank. Heb ik me laten vertellen. In de apotheek staan de condooms en de vaginale douches op de bovenste plank. (De anti-rooshampoo ook maar dat is misschien omdat het met een A begint.) De ondertitel van de vloeistof voor een vaginale douche luidt: "voor specifieke momenten".
Een taalkundige 'anonieme bruine envelop' als je het mij vraagt.

Gesloten boek?

Vanmorgen tijdens het ontbijt zag ik op het journaal een reportage over een project van een aantal bibliotheken. Die zijn van plan om hun hele collectie digitaal aan te bieden. De komende jaren worden miljoenen boeken ingescand die dan via Google te vinden moeten zijn. Het triomfantelijke commentaar van het journaal: dan hoef je nooit meer naar een bibliotheek!

Wat een geweldig idee dat al die kennis en informatie gratis voor iedereen toegankelijk wordt! Voor het deel met internet in ieder geval. Een kleine stap voor Harvard c.s. maar een grote stap voor de mensheid. Of zoiets. Tot dat laatste zinnetje van het journaal was ik echt heel enthousiast over het idee. Door Philip de Hakkelaars laatste opmerking, begin ik echter toch te twijfelen.

Betekent dit de toekomstige sluiting van alle bibliotheken. Hangt er op een dag een bordje aan de deur met de mededeling: "closed, get online"?
Ik kan uren in een bibliotheek ronddwalen om alleen al aan de kaften te voelen of de bladzijden te ruiken. Het is nog altijd een droom om later een eigen bescheiden bibliotheek te hebben. Tot nu toe heb ik vier Billy's van de IKEA weten te vullen dus dat gaat de goede kant op. Of kan ik straks volstaan met een tafel, een computer en een grote monitor?
Ik moet er niet aan denken...

Open riool?

Als de rondvaartboten definitief de kant op zijn getrokken, vaart er door de Delftse grachten een ander soort boot: de vuilnisboot. Net als in veel andere steden met grachten is het namelijk een goede gewoonte om alles wat je niet meer nodig hebt, wat kapot is of gewoon niet van jou is, in de gracht te gooien. Het is elke keer weer een feest van herkenning als je ziet wat boven water gehaald wordt. Fietsen, vuilnisbakken, winkelwagentjes, het maakt niet uit. Complete inboedels worden op het droge gelegd.

Voor iemand die al op zijn kop kreeg als hij vroeger een propje naast de vuilnisbak gooide, bijft het wennen om zo'n uitlekkende afvalberg op de kant te zien. Klik:

Het anti-lijstje van 2004

De decembermaand is behalve een tijd van eten, feesten en jengelende kinderen in speelgoedwinkels ook de tijd van de lijstjes. De beste, grootste, langste of (dit jaar toepasselijk) de doodste Nederlanders. Ik doe graag aan die traditie mee en presenteer hierbij het 'lijstje van dingen die ik in 2005 niet meer wil zien':

Stille tochten, mediahypes, talentloze mensen die de hele dag op tv zijn, voetbaltrainers die zeggen dat ?het toch een spelletje blijft?, hysterische journaalverslaggevers, linkse mensen, rechtse mensen, Tineke de Nooy, mannen die de muzak na lopen te fluiten in winkels, ouders die hun kinderen kids of guppies of weet ik veel wat voor kotsterm noemen, mensen die te hard praten, mensen die constant zeiken dat ze ?eigenlijk best willen? emigreren maar het helaas voor ons nooit doen, plebejers die ?respekt? willen maar niet eens weten dat je het met een C schrijft, koninklijke begrafenissen, huisvrouwen die het over de vrijheid van meningsuiting hebben, Paris Hilton en Britney Spears en al die andere over het paard getilde sletten, mensen die ?duh? als een antwoord beschouwen, vrouwen die alles over diëten weten maar nog nooit een minuut gesport hebben, trambestuurders met radio538 hard aan, etc. etc. etc.

En ik kan nog uren doorgaan. Wat was dit toch een leuk jaar!

Wist u dat...

- ... u in mijn fotoalbum een waarderingscijfer kunt geven voor elke afzonderlijke foto?
- ... u foto's als e-cards kunt versturen?
- ... u op elke foto commentaar kunt geven?
- ... ik normaal een pesthekel heb aan die belegen "wist u dat"-lijstjes maar het toch wel effectief blijkt om mijn fotoalbum onder de aandacht te brengen omdat simpelweg schrijven "klik hier! nu!" ook zo bot overkomt?

Dat wist u vast niet.